Sekira od okresanog kamena je praistorijsko oružje nastalo jednostranim ili dvostranim okresivanjem komada sirovine ili odbitaka.
Sečivo je lateralno ili transferzalno u odnosu na osu oruđa.
Tipično za starije srednjopaleolitske kulture (Ašelsku kulturu severne Afrike).
Izrađivane su finalnopaleolitskim i mezolitskim kulturama severne Evrope. Pretpostavlja se da su korišćene za seču šuma i obradu drveta. Tipološki i hronološki mezolitske skire su prototip za kasniju produkciju neolitskih uglačanih sekira. U neolitu postoje 2 osnovna tipa:
- ravne, pljosnate sekire, vezivane za držalje kanapom ili uglavljivane u rasečeno drvo,
- sekire sa usadnikom, tj. rupom u sredini kroz koju je provlačena držalja.
