-Topola (1805—1813) je bila prestonica ustaničke Srbije tokom Prvog srpskog ustanka. Današnju varošicu osnovao je Karađorđe Petrović oko 1781. godine na desnoj obali rečice Kamenice. Ovo Karađorđevo naselje je uništeno u Prvom srpskom ustanku, kada je Kučuk-Alija pustošeći Šumadiju 1804. godine u naletu na Topolu zapalio Karađorđevu kuću. Druga faza naseljavanja i terotorijalnog razvoja Topole, počela je izgradnjom utvrđenog grada 1805. godine. Vožd je na mestu svoje uništene kuće sagradio novu, na dva sprata, a pored nje i druge zgrade. Sve je to ogradio palisadama sa puškarnicama. Na taj način je Topola postala utvrđeno strategijsko naselje. Sa uspešnim razvojem srpskog ustanka Topola kao Karađorđeva prestonica dobija i veći politički značaj. Karađorđe je počev od 1808. pa do 1813. godine preuredio i još jače utvrdio svoj grad izgradivši visoke, široke i jake spoljne zidove, kule stražare, konake, školu, crkvu i druge zgrade. Topola je postala centar državnog života, zborno mesto naroda iz oslobođenih i neoslobođenih krajeva. U njoj se primaju strani poslanici za pregovore i dogovoreUporedo sa varošicom razvijalo se i selo Topola. Iako je nahija bila sa centrom u Kragujevcu, Topola je po značaju bila ispred kao prestonica ustaničke Srbije gde je naseljen vožd.
-Kragujevac (1818—1841) je bio prva prestonica kneževine Srbije nastale nakon Drugog srpskog ustanka. U njemu su osnovane: 1833/1835. prva gimnazija u Srbiji kao i Licej, 1838, preteča Univerziteta u Beogradu, prvi sud (1820. godine), prvo pozorište („Knjažesko – srbski teatar“ 1835. godine), prve novine („Novine srbske“), muzička formacija („Knjažesko – srbska banda“), prva apoteka, galerija slika, muzej, biblioteka… Posle viševekovne turske (tj. Austrougarske 1718-1739.) vladavine grad je 1815. godine oslobođen od Turaka, a 3 godine kasnije proglašen prestonicom novostvorene države. Tada počinje njegov brži razvoj, osnivanje institucija od nacionalnog značaja i masovnije doseljavanje stanovništva
-Beograd (1841—1915, novembar 1918—1. decembar 1918 ). Prestonicu iz Kragujevca u Beograd je premestio knez Mihajlo Obrenović. Kad je Srbija stekla potpunu nezavisnost 1878. i postala Kraljevina Srbija, Beograd je opet postao ključni grad na Balkanu koji se veoma brzo razvijao. Međutim, uprkos izgradnji železničke pruge do Niša, ukupni uslovi u Srbiji bili su kao i u ostalim pretežno poljoprivrednim zemljama, a Beograd je 1900. imao samo 69.100 stanovnika. Ubrzo, 1905. broj stanovnika se povećava na preko 80.000, a na početku Prvog svetskog rata 1914. i do 100.000, ne računajući Zemun koji je tada pripadao Austrugarskoj.
-Niš(26.o7.1914-16.10.1915) je bio prestonica kraljevine Srbije.Pred početak Prvog svetskog rata 1914. godine u Niš su prešle Vlada i Narodna skupština, a grad je bio ratna prestonica Kraljevine Srbije od 26. jula 1914. do 16. oktobra 1915. godine.Srpski premijer Nikola Pašić je 28. jula 1914. godine u Nišu dobio telegram o austougarskoj objavi rata Srbiji. Kraljevina Srbija je prva u Prvom svetskom ratu objavila svoje ratne ciljeve. To je učinjeno 7. decembra 1914. godine na zasedanju u Nišu, u formi Vladine izjave koju je prihvatila Narodna skupština. Ta izjava naziva se Niška deklaracija.